HILVERSUM - Vorige week maandag gingen de Nederlandse Jeugd Kampioenschappen (NJK) in Hilversum van start. Dit werd gehouden op het schitterende tennispark de Tulip met 25 banen, wat al een belevenis op zich is. Hier strijden in elke categorie 64 kinderen voor de fel begeerde titel van t/m 12, 14, 16 en 18 jaar. Dit betekent elke dag een wedstrijd zolang je blijft winnen. Bij verlies mag je de wonden likken en naar huis.

Voor Wester betekende dat hij als geplaatste speler 5 wedstrijden in de enkel heeft moeten winnen om in de finale te komen. Dit deed hij zonder setverlies en won zelfs in de halve finale van de topfavoriet met 6-2 6-3. In de dubbel werd gelijktijdig ook de finale gehaald wat al een prestatie op zich is. Helaas was uiteindelijk in de twee finales de koek op en kon hij deze niet in winst omzetten.De prijsuitreiking werd verzorgd door Paul Haarhuis en hier kreeg Wester nog een grote pluim toe bedeeld omtrent zijn manier van tennissen.Voor Wester zelf bleef een dubbel gevoel over; tevreden over het vertoonde spel maar als wedstrijdspeler wil je gewoon alles winnen.

Wester is met 7 jaar begonnen bij de Andijkse vereniging Atlas. Hier had hij het geluk een zeer enthousiaste trainer te treffen, Obe van der Klei. Hij zag het in Wester zitten en heeft hem in zijn jonge jaren zeer veel bijgebracht. Zulke trainers zijn goud waard, helemaal voor zo'n kleine vereniging. In het begin trainde hij 1 uur in de week maar dat werd langzaam steeds meer. Snel werd duidelijk dat de fanatieke jeugd (lees ouders) vaak op 4 of 5 jarige leeftijd al vele uren op de tennisbaan doorbrachten. Meer trainen betekent ook meer kosten en daar wringt in de tennis wereld nog wel eenss de schoen.

Tennis op topniveau is een zeer kostbare sport, denk aan internationale wedstrijden, prive/ trainingen, reiskosten etc, en daardoor voor modaalverdieners vaak moeilijk op te brengen. Wester speelt daarom vaak tegen volwassenen in Nederland voor wedstrijdervaring waar een aantal van zijn leeftijdsgenoten al regelmatig in Europa internationale toernooien spelen. Gelukkig zijn ze er die het in Wester zien zitten, zoals de Stebo tennishal waar Wester op de ideale ondergrond vele uren heeft kunnen maken en zeker ook de Tennisacademy van Vincent van Gelderen die financieel gelukkig meedenkt. Meer van die "meedenkers" zijn volgens Wester overigens altijd welkom.

Het is hem niet allemaal komen aanwaaien. Hij is nu twee jaar weer topfit waar hij hiervoor een blessure kreeg waardoor hij volgens de specialist nooit meer op top niveau mocht sporten. De trauma aan zijn enkel, opgedaan met een potje voetbal, bleek bij een second opinion in het AMC gelukkig mee te vallen. Toch heeft dit hem, samen met een armblessure, bijna een jaar aan ontwikkeling gekost. Dit was een moeilijke periode, ook toen hij weer mocht tennissen. De concurentie had uiteraard niet stil gestaan en verloor nu van jongens waar hij voor zijn blessures van won. Dit ligt nu gelukkig allemaal achter zich, het lichaam is vol in de groei en het ziet er naar uit dat hij voor een tennisser een goede lengte gaat krijgen. Door hard te trainen, zowel technisch, fysiek als mentaal wil hij zich blijven ontwikkelen en droomt hij ervan om ooit een echte topper te worden.