Het schilderij, een olieverf op doek van 145,6 x 109,7 cm, is van een anonieme schilder. Het laat een jongen en meisje zien, hand in hand voor een gefantaseerd tuinlandschap. Wat het werk aandoenlijk en zeldzaam maakt, is dat de kinderen glimlachen. In tegenstelling bijvoorbeeld tot de prachtige kinderportretten van Meyndert Merens, Cornelis Backer, de broertjes Seyms Coninck en de zusjes Veen in het Westfries Museum.
New Yorkse uitgeversfamilie
De nieuwe aanwinst bevond zich bijna honderd jaar lang, van 1910-2009, in de collectie van de uitgeversfamilie Scribner in New York. Waarschijnlijk heeft een lid van de familie Scribner het werk in 1910 in Parijs gekocht van de bekende Galerie Charles Brunner. In die tijd bevatte de collectie van de Parijse galerie een qua afmetingen vergelijkbaar werk: Jeune Garçon et jeune Fille au Paysage. Dat portret werd toen toegeschreven aan de Dordtse schilder Jacob Gerritsz Cuyp, die tal van vergelijkbare portretten schilderde.
West-Friese herkomst?
Honderd jaar later is de toeschrijving aan Cuyp op stilistische gronden achterhaald. Nu wordt het dubbelportret gezien als een werk dat in de Noord-Holland is gemaakt, waarschijnlijk in West-Friesland. Tot nu toe is het niet mogelijk daar een naam van een West-Friese portretschilder bij te vinden. Aangenomen wordt dat het werk tussen 1600 en 1650 is gemaakt. Na de aankoop door het Westfries Museum is het schilderij onder handen genomen door restaurateur Ronald de Jager en herkreeg het de frisheid van vier eeuwen geleden.
Lieflijk tafereel
Directeur Ad Geerdink is dolblij met de nieuwe aanwinst. 'Het is tien jaar geleden ook al eens op een veiling by Sotheby's aangeboden. Toen grepen we ernaast, maar nu konden we het na onderhandelingen wel aankopen. Het moest echter wel worden gerestaureerd.' De aanschaf en restauratiekosten samen kwamen uit op circa € 26.000,-- . Zowel de aankoop als de restauratie werd mede mogelijk dankzij een bijdrage uit het Le Cocq d'Armandville-Plancken Fonds en een bijdrage van de Vrienden van het Westfries Museum.
Geerdink is vooral gecharmeerd van het lieflijke tafereel. 'Kinderen werden in de 17e eeuw geportretteerd als volwassenen. De meisjes met strikjes en een haarband of koket mutsje, de jongens in chic lakens pak en hoed. Ook hier, maar wat het aandoenlijk maakt is dat de kinderen hand in hand staan en je glimlachend aankijken.'
Boeketje bloemen
Het opvallende boeketje bloemen in de handen van het meisje heeft volgens de Hoornse kunsthistoricus John Brozius en conservator Cees Bakker een symbolische betekenis. In een uitgebreid artikel in het themanummer over de Gouden Eeuw van de vereniging Oud Hoorn gaan beiden daar uitgebreid op in. 'Het benadrukt het idee dat de kinderen, net als de rozen en bomen op een omheinde, gecultiveerde en vruchtbare bodem opgroeien. Daarmee wordt in de 17e eeuw de godvruchtige en godvrezende opvoeding bedoeld die kinderen van hun ouders krijgen.
Welkom in de Gouden Eeuw
Het Westfries Museum in Hoorn is een museum van de Gouden Eeuw. Het is gevestigd in het monumentale Statencollege uit 1632. De collectie en het gebouw vertellen samen het verhaal van de Gouden Eeuw, met speciale aandacht voor de VOC. Het museum wil heden en verleden met elkaar verbinden en bezoekers verrassen. Naast de vaste collectie presenteert het museum drie keer per jaar een tijdelijke tentoonstelling. In 2019 staat het tentoonstellingsprogramma in het teken van 400 jaar Batavia.
Kijk voor meer informatie op de website van het Westfries museum.